Waarom De Jonge Onderzoekers?   

Ik moest van mijn moeder. Dit was een betaalbare hobby buitenshuis, natuurlijk zagen mijn ouders ook wel dat die nieuwsgierige Pieter bij DJO thuis was. Ik ben denk ik vier jaar lid geweest.

Het leukst en spannendst vond ik dat ik in mijn herinnering iedere week iets anders mocht doen. De ene week maakte ik fotogrammen, de week daarna maakten we een film met een clubje. De week daarna mocht ik solderen of met het puntlasapparaat blikken figuren in elkaar lassen. Bij chemie hebben we stinkbommen en chemische tuinen gemaakt, erg leuk.  Ik heb eigenlijk niet zoveel elektronica gedaan in die tijd want dat was meer voor de ouderen. 

En we hebben een tijdje glas geblazen wat ook heel spannend was. Door DJON vond ik de exacte vakken op mijn middelbare school in eerste instantie erg saai. Later draaide dat gelukkig wel bij en heb ik lerarenopleiding NABI gedaan.

Een in het oog springende herinnering aan De Jonge Onderzoekers is waarschijnlijk ons bezoek aan Hilversum. Daar hebben we in een TV-studio aan een pilot van een TV-programma meegewerkt . Dat programma ging over wetenschap en techniek en dat heette “Bekijk het maar”. Daar mocht ik als zo’n beetje de jongste van de onderzoekers mee. Ik heb daar nog een foto van. Daar sta ik achter een camera en zit ik in een mensgrote weegschaal. Dat was voor mij erg indrukwekkend in die tijd. 

Een paar jaar geleden was ik op de Nyma makersmarkt, daar zag ik De Jonge Onderzoekers in actie, ik was blij verbaasd dat we die naam weer dragen! Een tijdje daarna zag ik deze vacature. Ik was 30 jaar gitaardocent en coördinator bij de Lindenberg en toe aan een andere werkomgeving. Ik ben nu ruim 2 jaar met plezier werkzaam voor DJON, eerst vooral als activiteitenbegeleider, nu meer als coördinator. 

Wat echt anders is dan 50 jaar geleden is dat we nu gemiddeld 3 basisschoolklassen per week ontvangen voor hun techniekles. Onderzoekend en Ontwerpend leren is een vast onderdeel van het curriculum, ook voor groep 3 en 4 van het PO.

Voor de toekomst zouden mijn collega Eduard Ogg en ik een iets grotere club willen zien met meer variatie in de activiteiten. Een voorbeeld daarvan is onze nieuwe club De Klimaatspeurneuzen, die in februari 2024 van start is gegaan. 

Aan de andere kant hoop ik dat deze plek voor de vele vrijwilligers een aantrekkelijke plek blijft waarin uitdaging en kennisoverdracht hand in hand gaan met gezelligheid en een fijne werksfeer. Ik vind het ook erg mooi te zien dat we voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt een plek zijn waar veilig stappen gemaakt kunnen worden.

Wat betreft onze lokatie: regelmatig verhuizen ruimt wel lekker op, maar een zekere mate van wanorde hoort volgens mij ook bij een plek als deze. 

We gaan voor een ruime nieuwe locatie op het NYMA terrein waar we ook wat grotere dingen kunnen doen. Momenteel zijn de ruimtes vrij klein en hebben we niet genoeg voor alles wat we willen doen. Ik hoop dat DJON nog lang mag blijven doen wat ze al 50 jaar is: een club voor de “Makers van de toekomst’ waar jongeren ongedwongen mogen ontdekken wat techniek is en wat je er mee kan doen!